Fritz Lang - IntroductieFritz Lang was een vooraanstaand regisseur die door zijn individualistische aanpak moeilijk met een speciale stijl géïdentificeerd kon worden. Met 'Der müde Tod' (1921) sloot hij aan bij het expressionisme, maar vanaf zijn tweedelige 'Dr. Mabuse der SpieIer' (1922) ging hij een geheel eigen weg. Deze misdaadfilm met duidelijk politieke en sociale strekking kreeg in 1932 nog een geluidsvervolg in 'Das Testament des Dr. Mabuse', die het jaar daarop door de Nazi's verboden werd omdat zij er te veel van hun eigen praktijken in terugvonden.
Langs grote epos 'Die Nibelungen' (1924) behoorde daarentegen tot Hitlers lievelingsfilms. Na de machtsovername in 1933 werd Lang zelfs een hoge positie bij de Nazi-film-industrie aangeboden, maar diezelfde avond week hij nog uit naar het buitenland. In Hollywood zou hij nog vele jaren tot de belangrijkste regisseurs behoren. In 'Die Nibelungen' werd het individu als het ware tot ornament binnen de imposante decors. De intensieve esthetische verzorging van het beeldvlak, waardoor ieder afzonderlijk beeld een compositie op zich werd, was zeker niet vreemd aan Langs opleiding tot architect.
Ook in 'Metropolis' (1927) werd op eenzelfde manier van decors gebruikgemaakt, alleen betrof het hier een futuristisch gegeven. Aan het eind van deze sociale allegorie bleken de slaven en hun meesters toch op elkaar aangewezen te zijn, waardoor de film eveneens tot de Nazi-favorieten behoorde.
Bron: http://www.digischool.nl
Meer info over zijn films: http://www.imdb.com/name/nm0000485/
Vergelijkingen en interessante verhalen
Op de onderstaande website staat een interessant stuk over Fritz lang en de nazi's. Aangezien lange tijd beweerd wordt/werdt dat hij met zijn films socialistische ideeën tot uiting wilde brengen.
Ondanks dat er veel over de man te vinden is blijft het erg moeilijk om een duidelijk beeld van hem te krijgen. Zoals ook in het artikel van Skrien (maart 2002). Hier wordt hij geschetst als "de blinde ziener" Een eeuwige perfectionist, die zelfs zijn eigen leven als verhaal vertelde. Het volgende artikel is Lang's eigen visie op het medium film. Dit verscheen op 17 maart 1927 in het Nederlandse tijdschrift: De Film. Rond de tijd dat hij dit schreef trok hij samen met zijn vrouw en co-auteur Thea von Harbou, door Europa om zijn film: Metropolis te promoten.
Klik op het artikel om te vergroten tot leesbaar
Zijn collega's vestigde zijn reputatie als compromisloze regisseur. Hij zou zo opgegaan zijn in zijn eigen lust om verhalen te vertellen en te visualiseren dat hij weinig rekening hield met het feit dat er mensen achter de acteurs en productiemensen zaten. Aan de andere kant lees je ook weer dat Lang veel vervolgede kunstenaars en emigranten in het geheim steunde (vooral tijdens zijn periode in Amerika). Velen vinden dat Lang verblind raakte toen hij in Amerika kwam. Hij zij zelf: 'De Amerikaanse filmregisseur kun je met recht een meester van onbeperkte middelen noemen.'
Tien jaar na deze uitspraak beseft hij zelf hoe verblind hij was door de eerste indrukken.
Fritz lang en het verzinnen van zijn eigen levensverhaal
Een ander interessant gegeven over Lang is dat de beste man alleen herinnert wilde worden om zijn films. Dit is ook niet zo raar als je kijkt dat hij als mens niet zo sympathiek was, omdat hij alles op alles zette om het beste uit zijn personeel/collega's te halen. Als mensen geïnteresseerd in hem waren vroeg hij ze zelf om een leuke leugen over hem op te hangen. Zo kwam ook de jonge William Friedkin (bekend van: The French connection-1971 en de Excorsist-1973) erachter dat Lang geen makkelijke man was. Het gehele gesprek mond uiteindelijk uit in een groot misverstand en helaas zou William deze studie opdracht nooit afmaken.
Fritz Lang en Stanley Kubrick
Het filmfestival in Berlijn in 2001 was gewijd aan twee onbetwiste sciencefictionklassiekers. 'Metropolis' van Fritz Lang en 'Space Odyssey' van Stanley Kubrick. Als je deze films vlak na elkaar ziet zijn de vergelijkingen ongekend. beide regisseurs gaven de strijd weer tussen mens en machine als metafoor voor hun eigen strijd als creatieve persoon en filmapparatuur.
Eén van die vergelijkingen is ook de: Supercomputer HAL uit 2001: A Space Odyssey en de moederfiguur Hel uit Lang's film. Een andere overeenkomst is de Bijbels getinte subtekst die door beide verhalen heenloopt. En of het toeval is of niet, maar ook beide regisseurs zijn bijna door hun eigen perfectionisme onderuit gehaald. Overschreden budgetten en productieschema's van jarenwerk maakt dit niet tot een verbazingwekkend feit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten