"Parade"
Een van de meest vernieuwende stromingen in de beeldende kunst in het Europa van het begin van de 20 eeuw was het Kubisme. Het Kubisme had ook invloed op andere kunstdisciplines, w.o. het theater.
In een ongekende integratieve samenwerking tussen disciplines en kunstenaars ontstond de produktie “PARADE”, welke in mei 1917 in Parijs zijn première zou beleven opgevoerd door de beroemde BALLETS RUSSES.
PARADE is een modern balletproduktie, in de traditie van wat tegenwoordig
totaaltheater genoemd zou worden.
Jean Cocteau had het originele idee en schreef het libretto, Leonide Massine choreografeerde de dans , Eric Satie schreef de muziek, Pablo Picasso ontwierp het toneelbeeld, en Serge Diaghilev deed de productie. Een waar superstar team dus.
PARADE heeft geen echt verhaal, maar is eerder een visueel en auditief spektakel in een circus sfeer waarin verschillende personages (circusdirecteurs) hun artiesten aan het publiek voorstellen. Zo zien we Chinese goochelaars, acrobaten, een Amerikaans meisje, poppen, en paarden die elk een onderdeel vormen van het spektakel.Het toneelbeeld bestaat uit moderne kubistische decors die een schril contrast vormen met het opzettelijk romantisch voordoek. Onderdeel van deze decors zijn de zeer originele, uitgebreide constructies die bepaalde personages “dragen”, en de kubistisch-constructivistische 3-dimensionele kostuums van de dansers. In deze figuren komen kubistische schilderijen, sculpturen, collages en theatrale personages allemaal samen. Het decor komt als het ware los en krijgt leven in de vorm van deze draagbare “kostuums”.
In een ongekende integratieve samenwerking tussen disciplines en kunstenaars ontstond de produktie “PARADE”, welke in mei 1917 in Parijs zijn première zou beleven opgevoerd door de beroemde BALLETS RUSSES.
PARADE is een modern balletproduktie, in de traditie van wat tegenwoordig
totaaltheater genoemd zou worden.
Jean Cocteau had het originele idee en schreef het libretto, Leonide Massine choreografeerde de dans , Eric Satie schreef de muziek, Pablo Picasso ontwierp het toneelbeeld, en Serge Diaghilev deed de productie. Een waar superstar team dus.
PARADE heeft geen echt verhaal, maar is eerder een visueel en auditief spektakel in een circus sfeer waarin verschillende personages (circusdirecteurs) hun artiesten aan het publiek voorstellen. Zo zien we Chinese goochelaars, acrobaten, een Amerikaans meisje, poppen, en paarden die elk een onderdeel vormen van het spektakel.Het toneelbeeld bestaat uit moderne kubistische decors die een schril contrast vormen met het opzettelijk romantisch voordoek. Onderdeel van deze decors zijn de zeer originele, uitgebreide constructies die bepaalde personages “dragen”, en de kubistisch-constructivistische 3-dimensionele kostuums van de dansers. In deze figuren komen kubistische schilderijen, sculpturen, collages en theatrale personages allemaal samen. Het decor komt als het ware los en krijgt leven in de vorm van deze draagbare “kostuums”.
Ontwerp kostuums “Parade” door P.Picasso
De dansbewegingen en dansstijl zijn ook innovatief vergeleken met de klassieke dans. Zo zijn in de choreografie van Massine al bewegingsvormen (bijv. spanning – ontspanning) te zien die later in de moderne expressionistische dans zo bekend zouden worden.
Tot slot presenteert de muziek van Satie ook een geheel nieuw concept voor het publiek. Deze bestaat uit gesegmenteerde composities waarvan de melodie en het ritme sterk op de Amerikaanse jazz (toen nog onbekend in Europa) zijn geïnspireerd. Jean Cocteau heeft de muziek nog verder bewerkt door er eigentijdse dagelijkse geluiden als sirenes, vliegtuigen en typemachines in te “mixen”.
De produktie PARADE had - naast de artistieke samenwerking - als doel het publiek een totaal nieuwe zintuigelijke ervaring te laten ondergaan. Het dramatische en romantische in het theater werd vervangen door revolutionaire ideëen, denkbeelden en ervaringen die pastten in de zich moderniserende wereld van de pas begonnen twintigste eeuw. De combinatie van innovatief theater, dans, beeldende kunst en muziek met humor en satire en een verhaalloos libretto moesten allemaal een nieuwe inspiratiebron vormen om het publiek te verassen.
Tot slot presenteert de muziek van Satie ook een geheel nieuw concept voor het publiek. Deze bestaat uit gesegmenteerde composities waarvan de melodie en het ritme sterk op de Amerikaanse jazz (toen nog onbekend in Europa) zijn geïnspireerd. Jean Cocteau heeft de muziek nog verder bewerkt door er eigentijdse dagelijkse geluiden als sirenes, vliegtuigen en typemachines in te “mixen”.
De produktie PARADE had - naast de artistieke samenwerking - als doel het publiek een totaal nieuwe zintuigelijke ervaring te laten ondergaan. Het dramatische en romantische in het theater werd vervangen door revolutionaire ideëen, denkbeelden en ervaringen die pastten in de zich moderniserende wereld van de pas begonnen twintigste eeuw. De combinatie van innovatief theater, dans, beeldende kunst en muziek met humor en satire en een verhaalloos libretto moesten allemaal een nieuwe inspiratiebron vormen om het publiek te verassen.
Dit publiek was bij de première in 1917 echter nog niet vatbaar voor de nieuwe richting die PARADE was ingeslagen en liet zijn afkeuring duidelijk merken door verontwaardigd boe-geroep.
Drie jaar later echter, in 1920 en na het einde van de eerste wereldoorlog, was de herhaalde presentatie een groot succes in Frankijk en Rusland. Van 1920 tot en met 1926 werd de Parade geregeld in Parijs door de Ballets Russes opgevoerd, in 1964 gevolgd door het Ballet van de XXe eeuw (maurice Béjart) in Frankrijk en in 1973 door het Joffrey Ballet te New York
PARADE, door zijn veelzijdige en grensverleggende artistieke kwaliteiten wordt tegenwoordig beschouwd als een van de meest belangrijke producties van de moderne kunst uit het begin van de twintigste eeuw en een goed voorbeeld van verdere ontwikkelingen in de kunsten en de maatschappij.
Na PARADE zouden de podiumkunsten nooit meer hetzelfde zijn.
Links:
http://proto4.thinkquest.nl/~kld011/dansmaar/voorstelling_bekijken.php?
http://www.digischool.nl/ckv2/moderne/russes/ballets_russes.htm
Drie jaar later echter, in 1920 en na het einde van de eerste wereldoorlog, was de herhaalde presentatie een groot succes in Frankijk en Rusland. Van 1920 tot en met 1926 werd de Parade geregeld in Parijs door de Ballets Russes opgevoerd, in 1964 gevolgd door het Ballet van de XXe eeuw (maurice Béjart) in Frankrijk en in 1973 door het Joffrey Ballet te New York
PARADE, door zijn veelzijdige en grensverleggende artistieke kwaliteiten wordt tegenwoordig beschouwd als een van de meest belangrijke producties van de moderne kunst uit het begin van de twintigste eeuw en een goed voorbeeld van verdere ontwikkelingen in de kunsten en de maatschappij.
Na PARADE zouden de podiumkunsten nooit meer hetzelfde zijn.
Links:
http://proto4.thinkquest.nl/~kld011/dansmaar/voorstelling_bekijken.php?
http://www.digischool.nl/ckv2/moderne/russes/ballets_russes.htm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten