De dans is in jaren heel erg veranderd.
Na de tweede wereld oorlog wilden de mensen echte gevoelens zien en voelen op het podium. Martha Graham wilde zelf al meer met haar gevoelens doen op het podium. Ze kwam met het meesterwerk “lamentation”. Zittend op een stoel en in een donker gewaad. Uitte zij haar gevoelens. Ze vertolkte haat, verdriet, onmacht en nog meer van soortgelijke gevoelens. Omdat de mensen zich heel erg konden identificeren met deze gevoelens, werd Martha een beroemd danseres. Later heeft ze nog meerdere dansen gemaakt en gedanst. Ze heeft ook verschillende dansstijlen uitgevonden. De meest gebruikte stijl is ook nu nog overal te vinden. Het centrale punt van het lichaam zit bij het bortsbeentje. Ook wel in dansterm je ‘ik’ genoemd. Vanuit dit punt span en ontspan je spieren. Het ontspannen is de release en het aanspannen de contraction.
Het gevoel. Een van de belangrijkste elementen van het expressionistische dans.
De dansers beelden hun gevoel uit in bijzondere bewegingen, soms hoeft het helemaal niet in et ritme te passen, als ze het maar met veel expressie en gevoel doen. Je moet van het gezicht, samen met de bewegingen zien hoe de persnoon zich voelt.
Pina Bausch kwam in de periode hierna. Ze gebruikte veel van Martha’s denkwijzen. Een eigen twist bracht het moderne in een lift. Bij moderne dans, komen de elementen van het expressionisme dus weer heel erg terug. Omdat modern en expressionisme in dans veel op elkaar lijken, wordt het vaak met elkaar vergeleken. De bewegingen bij het expressie dansen zijn meestal groter en wilder. En ze dansen met andere gevoelens. Meer expresie in het gezicht wat leidt tot het meeslepen van het publiek.
Zelf vind ik de moderne dans van tegenwoordig heel gevoelig. De dansen zijn in hun bewegingen ieder apart. In moderne dans wordt het expressionisme heel erg geuit op een eigen manier. Zo zie je heel veel aan het gezicht. De modernere dans is een nieuwe kant in gegaan. Dans was al bijzonder, maar doordat je er zelf zoveel fantasie in kan leggen voelt het vertrouwelijk. Dansen blijft een gevoels kwestie. Al ben je in een verdrietige bui en je kijkt naar een dans, dan kan je deze ook verdrietig op je netvlies kijgen, en met vrolijkheid kan het ook.
Dans is van de mensen, en hoe zij het zich willen indenken en verbeelden.
Expressionistisch
Modern
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten